emanetçi, şiir, deneme, öykü
Dinlemek için lütfen tıklayınız ve açılan kutucukta
sevgiliye yeniden aşık olmak;
tekrar tekrar sarmak o'nu.
yuvadan yeni havalanan bir kuşa kanat olmak;
onunla selamlayabilmek için bütün insanları.
yürümeyi yeni öğrenen bir çocuğun elinden tutmak;
onun heyecanını paylaşabilmek için sevinçle.
iş çıkışı arkadaşlarla bir yerlere takılıp
muhabbet edebilmek...
bütün bunlardan vazgeçmek için belki de çok erkendir.
belki de haklıdır o ses; ölmek için erkendir henüz.

kireçburnu'nda balık-ekmek yemek,
bir sandalın kenarında.
balık tutmak pazar günleri saray burnu'nda.
çay içmek sevgiliyle, pierre loti'de.
arkadaşlarla sabahlamak avcılar sahili'nde.
türkülerle sarhoş olmak "türkü denizi"nde.
bütün bunları bırakıp gitmek için belki de çok erkendir.
belki de haklıdır o ses; ölmek için erkendir henüz.

ölmek için erken diye fısıldıyor kulaklarıma
çok derinlerden bir ses.
sevmek; ölesiye sevmek gerek.
yani yaşamak...

...eski aşklar emanetçisiyim ben
nice öyküler taşırım yüreğimde
hiçbirinin sahibi yok
tek kahramanıyım öykülerimin...


...yanlış öğretmişler bize
en çok
yüreği üşürmüş insanın
tutan olmazsa eğer
ellerinden...
Yorum Gönder     Yorum Oku
Sayfa <<< 2 / 2
emanetçi dükkânı > şiirler > ölmek; ama, şimdi değil
© 2008 - 2010 Emanetçi.