emanetçi dükkânı > şiirler > balkız
balkız
biliyor musun ?!
taptaze bir gün doğdu biraz önce.
inan ki doğru söylüyorum;
elime doğdu.
görmen lazımdı;
minicik bir bebek gibiydi.
yumuk yumuk gözleri mahmur,
çok uzun bir uykudan uyanmıştı sanki.
utanarak, yavaş yavaş gösterdi güneş kendini;
önce yanaklarındaki kızıllık vurdu semaya.
daha tanıştığı gece,
çılgınlar gibi seviştikten sonra,
yarı mutlu yarı şaşkın uyanan,
güzel bir kadın gülümsemesi yüzünde.
tanıdık bir sabah aslında.
seni hatırlıyorum;
bugün olduğu gibi,
ne zaman sabahı selamlayarak karşılasam günü.
ve, en çok seni özlüyorum balkız;
ipek saçlarını ve bal rengi gözlerini,
tatlı tatlı bakan.
...eski aşklar emanetçisiyim ben
nice öyküler taşırım yüreğimde
hiçbirinin sahibi yok
tek kahramanıyım öykülerimin...
...yanlış öğretmişler bize
en çok
yüreği üşürmüş insanın
tutan olmazsa eğer
ellerinden...
Sayfa 1 / 3 >>>
© 2008 - 2010 Emanetçi.
