emanetçi dükkânı > şiirler > gidenlerin ardından
alışmalı gidenlerin ardından
yalnızlığa.
bir nilüfer gibi;
ağaçlar arasında ıssız,
zümrüt yeşili bir gölde
ayakların yere basmadan,
ne kadar dayanabilirsen
o kadar dayanarak
hoyrat rüzgârlara,
tek başına yaşamaya
alışmalı.
yeni bir yer açmaya
gerek duymadan,
masada boşalan yere
davet edilmeli yalnızlık.
demli bir çay istemeli
garsondan.
bir sigara tellendirmeli
ardından.
ve el uzatmalı
yalnızlığa.
"merhaba" demeli.
sıcacık, içten.
...eski aşklar emanetçisiyim ben
nice öyküler taşırım yüreğimde
hiçbirinin sahibi yok
tek kahramanıyım öykülerimin...
...yanlış öğretmişler bize
en çok
yüreği üşürmüş insanın
tutan olmazsa eğer
ellerinden...
Yorum Gönder Yorum Oku
Sayfa <<< 2 / 2
© 2008 - 2010 Emanetçi.
